skip to main
|
skip to sidebar
วันจันทร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2550
**ส่งงานอาจารย์**
แม่ฟ้าหลวง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
บทความใหม่กว่า
บทความที่เก่ากว่า
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
โทนสี
สีร้อน สีเย็น สีตรงข้าม
การเขียนแบบมีความรู้สึก
ทหาร กลัว ขาด ผี คิดถึง น่ารัก กำแพง หาย
ภาพวาดระบายด้วยสีไม้
ภาพธรรมชาติเต็มไปด้วยสัตว์หลายชนิด
หมาน้อยจอมวางแผน
มีบ้านหลังหนึ่งเจ้าของบ้านเลี้ยงสุนัขไว้ด้วยกันทั้งหมด 5 ตัว เป็นสุนัขพันธุ์ปั๊กทั้งหมด 4 ตัวแต่ละตัวอ้วนท้วนสมบูรณ์น่ารัก
หมาน้อยจอมวางแผน
แต่อีกตัวที่เหลือเป็นสุนัขพันธุ์ร็อตไวเลอร์ที่มีร่างกายกำยำใหญ่โตมันถือว่าตัวเองตัวใหญ่จึงดุและเกเรชอบรังเกเจ้าตัวเล็กๆนี่เสมอโดยเฉพาะเวลาเจ้าของไม่อยู่หรือเผลอ
หมาน้อยจอมวางแผน
จนเจ้าตัวเล็กทั้ง 4 ตัวรู้สึกเอือมระอายกับพฤติกรรมของมันไม่ไหว
หมาน้อยจอมวางแผน
พระ
บทความธรรม
วันเวลาการภาวนา ชุด....การเฝ้ามองตัวเองอย่างสงบ
สักกเมธี ภิกขุณ วัดธัมมปทีป เมืองแมเคเลน ประเทศเบลเยี่ยมกันยายน 2548/2005
ทุกๆ เช้าที่เราตื่นขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย นับว่าเป็นโชคอันยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต ในขณะที่ผู้คนอีกมากมายหลายเผ่าพันธุ์ ต่างเพศต่างวัยไม่มีโอกาสได้ตื่นขึ้นมาดูโลกนี้อีกเลย อย่างเช่น ขณะนี้ เพื่อนของเราที่เมืองนิวออร์ลีนส์ มลรัฐหลุยเซียนาที่ถูกพายุเฮอร์ริเคนแคทรีนาถล่มจนย่อยยับ และเพื่อนบ้านจากมลรัฐมิสซิสซิปปี ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่กำลังประสบเคราะห์กรรมจากอุทกภัย พวกเขาสูญเสียทรัพย์สินสูญสิ้นชีวิต และหมดสิ้นความหวังและกำลังใจ ภัยธรรมชาติทำให้พวกเขาไม่มีชีวิต ไร้ที่อยู่ ไม่มีอาหาร เสื้อผ้า และขาดแคลนยารักษาโรค คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ฉุกคิดถึงการมีโชคดีของตนเอง แต่มีเวลาพูดถึงความโชคร้ายของคนอื่นๆ เฝ้าจับผิดคนอื่นๆ และคอยซ้ำเติม อย่างสนุกสนาน ผู้คนไม่ค่อยมีเวลาเฝ้ามองตัวเอง แต่มีเวลานั่งดูโทรทัศน์ได้เป็นครึ่งค่อนวัน อายุยิ่งนานมากเท่าไร ก็เสมือนเดินห่างออกไปไกลจากความเข้าใจตัวเองมากขึ้นๆ เรื่อยๆ เดินหลงทางไปสู่ความมืดมน และไร้จุดหมายปลายทาง ชีวิตคนส่วนใหญ่ชอบที่จะเดินไปตามทางที่ถูกชักนำจากเจ้านายคือความอยากได้ประการต่างๆ คนส่วนใหญ่ชอบสนุกสนานกับการดื่ม เล่นการพนัน พูดคุยเรื่องไร้สาระ พวกเขาเข้าใจว่า ความสุขย่อมได้มาจากการดื่ม การกิน การเที่ยวและการเล่นสนุกสนาน และหรือจากการบันเทิงเริงรมณ์ทางกายเพียงเท่านั้นเอง หากมีคนเเสนอว่า น่าจะมีหนทางอื่นที่สูงกว่านี้ที่ จะทำให้ตนเองมีความสุขที่ลึกซึ้ง ความสุขที่ไม่ต้องการการกระตุ้นเร้าและพึงพิงอิงอาศัยสิ่งภายนอกมากนัก ไม่ต้องดิ้นรนค้นหาจากที่ต่างๆ ความสุขที่ไม่มีขายตามร้านสะดวกซื้อตลอด ๒๔ ชั่วโมง หรือตามห้างสรรพสินค้าชื่อดังทั่วๆ ไป คนส่วนใหญ่ไม่สนใจตนเอง ละเลยตนเองอย่างไร้สติและปัญญา ไม่ตระหนักในการทำหน้าที่ของตนเอง ไม่ไตร่ตรองในแต่ละวันว่าตัวเองมีหน้าที่จะต้องทำอะไร แต่กลับหันเหไปสนใจคนอื่นๆ เช่น นักกีฬา ดารา นักร้อง นักการเมือง ที่มีชื่อเสียง จำได้แม้กระทั้งวันเกิด วันเจ็บ วันอกหัก วันแต่งงานครั้งแรก วันหย่าครั้งที่สอง จำได้หมดว่า เขาและเธอ ชอบใส่เสื้อผ้าสไตน์ไหน กินอาหารรสอะไร ที่ร้านไหน ขับรถญี่ห้ออะไร รู้ไปหมดอะไรต่างๆ นาๆ ที่เกี่ยวข้องกับคนอื่นๆ ความสนใจจนเกินเลยไป ไม่มีสติและปัญญาควบคุม ไม่มีความเข้าใจอย่างถูกต้องตรงตามจริง จึงกลายเป็นความบ้าคลั่งที่น่ากลัว อาจจะมีผลประโยชน์มากมายมหาศาลของคนส่วนน้อยที่ซ้อนเร้นอยู่ บนความบ้าคลั่งของคนส่วนใหญ่ แน่นอน ผลที่ตามมาคือความสูญเสียของคนส่วนใหญ่ที่ไม่เข้าใจ มีตัวอย่างเหตุการณ์มากมายที่พวกเราเห็นในอดีตและเหตุการณ์นั้นๆ ได้ย้อนกลับมาเกิดขึ้นในปัจจุบัน การรู้อย่างละเอียดละออถึงคนสำคัญของโลก ก็มีแง่ดีเหมือนกันแต่นั้นเป็นเพียงการรู้รอบถึงคนอื่นๆ ความรู้เช่นนี้ ย่อมมีประโยชน์สูงสุดต่อชีวิต เมื่อสามารถทำให้เป็นแรงบันดาลใจทำให้เราได้รับรู้ถึงชีวิตคนอื่นๆ ในแง่มุมต่างๆเพื่อการพัฒนาชีวิตของเรา ความรู้เหล่านั้นอาจทำให้เราเก่งในสายตาคนรอบข้าง แต่ไม่ทำให้เราหมดทุกข์ หมดความสงสัยหายจากความกังวลใจ เป็นความจริงว่า ผู้คนส่วนใหญ่แม้จะสนใจตนเอง ก็เพียงแต่สนใจสิ่งภายนอก เสื้อผ้า อาหาร เครื่องดื่มเครื่องใช้ภายในบ้านสนใจจะแต่งตัวให้สวยงาม แต่ไม่สนใจจะแต่งใจตนเองให้ดีงาม ไม่สนใจตนเองในสิ่งที่ละเอียดและสำคัญยิ่งกว่า นั่นคือ ใจลมหายใจ... ความสงบ การฝึกสติ การเพาะบ่มปัญญาต่อปัญหาต่างๆ การชนะอารมณ์ขุ่นข้อง และขัดใจของตนเองในขณะปัจจุบัน คนส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกลับการอยู่กับความเศร้า ความทุกข์ ความผิดหวัง ความอึดอัดคัดเคืองใจที่ผ่านมาแล้ว สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดเป็นเพียงเหตุการณ์ในอดีต ที่ไม่อาจจะหวนกลับไปแก้ไขได้อีกแล้ว จึงกล่าวได้ว่า พวกเขาไม่มีปัจจุบัน เพราะพวกเขาใช้เวลาคิดและเป็นอยู่กับเรื่องราวๆ ต่างๆ ในอดีตซึ่งส่วนมากทั่วๆ ไปมักจะเป็นเรื่องความเศร้า ความผิดหวัง และความสูญเสียทั้งหมดทั้งปวง อดีตจึงเป็นเพียงประสบการณ์ที่ผ่านมา และเป็นบทเรียนแห่งชีวิตที่เราได้เรียนรู้ และใช้เพื่อฝึกอบรมตนเอง เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ใช่มั๊ย ที่จะยึดมั่นกับเรื่องราวในอดีตที่เจ็บปวด ทรมานใจ เราควรจะได้ปล่อยวางอย่างชาญฉลาด รู้เท่าทัน ไม่หลงงมงาย กับเรื่องทุกข์ต่างๆ จงบอกตัวเราเองว่า “ความทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ใช่มีไว้ให้เป็น” และขอจงให้ใช้เรื่องราวในอดีตให้เกิดเป็นประโยชน์สูงสุดต่อชีวิตในปัจจุบัน คนส่วนใหญ่สูญเสียปัจจุบัน เพราะกังวลและเครียดกับความไม่มั่นคงในอนาคต มีชีวิตอยู่ด้วยความกลัว กลัวสิ่งที่ไม่รู้ กลัวอะไรมากมายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต กลัวความผิดหวัง กลัวการถูกทอดทิ้ง กลัวการสูญเสียคนรักและทรัพย์สิน ชีวิตจึงไม่มีความสงบ ไม่มีความสงบจริงๆ เพราะทุกลมหายใจเข้าออก เต็มไปด้วยความกลัว ความกังวล ความเครียด ถึงคนอื่นๆ อาทิเช่น ลูก ภรรยา สามี ญาติพี่น้อง พวกพ้องบริวารพร้อมกันนี้ยังมีความหวั่นไหว กับเรื่องต่างๆ ในอนาคต แท้จริงแล้ว อนาคตจึงเป็นเพียงความคิดการคาดการณ์ของเราเอง อาจจะเป็นหรือไม่เป็น อาจจะมีหรือไม่มีก็ได้ แล้วจะเศร้า กลัว และกังวลไปทำไมกัน... ขณะนี้ อาจจะได้เวลาแล้วใช่มั๊ย? ที่เราจะอยู่กับปัจจุบัน ขณะนี้ และเดี๋ยวนี้ หันกลับมาสนใจตัวเองอย่างจริงจัง เฝ้าดูสนใจลมใจทุกขณะที่เข้าออก รู้ตัวทั่วพร้อม เพียรพร้อมพยายามฝึกอบรมใจให้หยุดนิ่งอยู่กับความสงบ ไม่กลัวความเงียบที่จะนำเราไปสู่ความเข้าใจตนเอง มีเวลาแห่งการเฝ้าตามรู้ความคิดตนเอง ไม่หวั่นไหว และเพียรพยายามอย่างสม่ำเสมอที่จะเข้าใจตนเองจริงๆ ไม่ตกอยู่ภายใต้ความโกรธความหลง และความต้องการอย่างไร้ขอบเขตไม่เป็นทาสของสิ่งกระตุ้นเร้าภายนอกอันจักนำเราไปสู่ความสุขเพียงชั่วประเดี๋ยวประด๋าวที่ไม่จีรังยั่งยืน ความสุขที่ได้เพียงตอบสนองความต้องการพอใจ สะใจ เท่านั้นเอง และอย่ารีรอเวลาที่จะพิจารณาตัวเอง โดยปราศจากอคติทั้งปวง เฝ้ามองตัวเองอย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจนในทุกๆ ขณะความคิดและอารมณ์ ต่อเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อประโยชน์สูงสุดในปัจจุบัน ปัจจุบันเท่านั้นคือเวลาที่แท้จริงสูงสุดของเรา อดีตก็เป็นเพียงประสบการณ์ที่ผ่านมา อนาคตก็เป็นแค่การคิดคาดฝันและคาดคะเนเท่านั้นเอง พวกเราต้องถามตัวเองเดียวนี้ว่า เราได้เฝ้ามองและฝึกหัดตนเอง มีความสุขสงบกับสิ่งที่เรามี มีความสุขกับสิ่งที่เราเป็น ไม่ทุกข์ร้อนในสิ่งที่เรามี และไม่เบื่อหน่ายในสิ่งที่เราเป็น ไม่เศร้าสลดในอดีตที่สูญเสีย และไม่หวั่นไหวและหวาดกลัวกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง และได้เพียรพยายามพัฒนาตนเองให้เจริญขึ้นทั้งทางร่างกายและจิตใจหรือเปล่า หากยัง..จงรีบเร่งแบ่งเวลามาดูตนเอง เรียนรู้ตนเอง สอนตัวเอง เป็นครูและเป็นนักเรียนของตนเอง มองเข้ามาในใจตนเอง ลด ละ เลิก เรื่องราวภายนอกและคนอื่นๆ ไว้ก่อน ตอนนี้ ขณะนี้ และเดี๋ยวนี้ เป็นเวลาที่แท้จริงของตนเอง เป็นเวลาแห่งการเฝ้ามองตนเองอย่างปราศจากอคติทั้งหลายเป็นเวลาทำงานวิจัย ศึกษาค้นหาตนเอง เป็นเวลาที่สร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในใจตนเอง
ภาพวาดรูปดอกไม้
ภาพวาดรูปดอกไม้
ภาพดอกไม้ หมายถึง ภาพดอกไม้ที่เขียนด้วยสีน้ำ เป็นที่นิยมเขียนกันมากเพราะดอกไม้เป็นสิ่งที่มีสีสดใสงดงามตามธรรมชาติดูสดชื่น ผู้ที่เขียนสีน้ำใหม่มักจะชอบฝึกเขียนดอกไม้ก่อนเพราะดอกไม้มีหลายชนิดหาง่าย มีสีให้เลือกหลากหลาย ทำให้ผู้เขียนสามารถฝึกใช้สีได้หลายๆสีจนเกิดความชำนาญในการใช้สีได้โดยไม่รู้ตัว
ภาพวาดรูปผลไม้
การเขียนภาพผลไม้
ภาพผลไม้ หมายถึง การเขียนภาพผลไม้ เป็นที่นิยมเขียนกันไม่แพ้กับภาพดอกไม้ผลไม้ในเมืองไทยเรามีมากมาย มีลักษณะรูปทรงและสีแตกต่างกันไปตามแต่ละชนิดของผลไม้ ส่วนมากรูปทรงของผลไม้ทั่วไปจะกลม ซึ่งสามารถนำมาเขียนเป็นภาพสีน้ำได้ไม่ยากนัก การเขียนภาพผลไม้นิยมเขียนผลไม้หลายชนิดจัดรวมกันเป็นกลุ่มบ้้าง กระจายบ้าง ตามความพอใจของผู้เขียน
จักรกฤษณ์ ปานวงษ์
ภาพกลอนรัก
กลอนหวานหวาน
วันนี้!ชั่งเงียบเหงา
ตรงนี้ที่เก่าเคยมีเธอเคียบข้าง
อบอุ่นในหัวใจไม่อ้างว้างมีกำลังใจเดินบนโลกกว้าง
อย่างมั่นใจแต่มาวันนี้เธอกล่าวคำร่ำลา
เธอพูดออกมาอย่างง่ายๆ
พูดมาว่าอยากขอร้างลาไป
และอยากให้ฉันพบคนใหม่ใครๆที่ดีๆ
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
เมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้
ทุ่มเทหมดใจไม่ยั้งหัวใจเลยสักที
ไม่คิดว่าจะมี "วันที่เสียน้ำตา"..
nesa >
ภาพเขียน
ความเศร้า
บางคนมักโศกเศร้ากับความผิดหวังเมื่อได้รู้ว่า ..
คนที่เคยชื่นชมมาตลอด
ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดคิดแต่ฉันคิดว่า ..
ไม่มีใครจะดีเลิศในทุกๆอย่างความบกพร่องของมนุษย์
คือ ความสมบูรณ์แบบที่เขามีอยู่สิ่งที่ได้เรียนรู้ คือการได้รู้จักตัวตนอันแท้จริงของเขามากขึ้น
การพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก ไม่ได้ทำให้คนเราอ่อนแอเสมอไปบางที
คนเราก็ยอมทำอะไรโง่ๆเพื่อแลกมาซึ่งความรัก.ความรักแม้สวยงาม
แต่ บางครั้งก็เป็นทุกข์คนเรา หากคิดจะมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ควรจมอยู่กับความทุกข์ตลอดไปอีกทั้งยังไม่อาจ
งมงายในสิ่งต่างๆนานเกินไปเมื่อถึงเวลารักก็ควรรัก ถึงเวลาห่วงก็ควรห่วง.
จะมีสักกี่คน ในโลกนี้ที่ ไม่รู้จักความรักเช่นเดียวกับฉันคนเมื่อมีความรัก ..
จากที่เคยใส่ใจตัวเอง ก็หันไปใส่ผู้อื่นเคยห่วงใยตัวเอง ก็กลับห่วงใยผู้อื่น เคยคิดถึงแต่ตัวเอง
ก็คิดถึงแต่ผู้อื่นด้วยเพราะความรู้สึกเช่นนี้ เราไม่เคยมอบกับผู้ใดมาก่อนการมีความรักนั้นไม่ยาก ที่ยากคือการรักษามันเอาไว้เพราะถ้าหากคนหนึ่ง ไม่ได้รู้สึกแบบที่คนหนึ่งรู้สึกความรัก ..
ก็อาจไม่มีความหมายสำหรับบางคนแม้จะดิ้นรนสร้างความหมายให้เขาก็ตาม
เพื่อน
รักแท้มีที่ใหน
สายลมอ่อนๆพัดปอยผมสีขาวของคุณยายผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกหวายโบราณ แว่นสายตาของเธอร่นมาอยู่ตรงปลายจมูก ขณะที่กำลังขะมักเขม้นอยู่กับงานเย็บปักถักร้อย ข้างตัวเธอมีหลานสาววัยรุ่นผู้หนึ่งนั่งอยู่ด้วย เธอประดุจดอกไม้ที่เพิ่งจะแรกแย้ม ทันใดนั้นเธอก็โพล่งออกมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยว่า ”คุยยายคะ ทำไมเราจึงหา’รักแท้’ ได้ยากเย็นนักคะ” หญิงชราผู้มีดวงหน้าอารีผู้นี้เงยหน้าขึ้นมาจากงานเย็บปัก ลูบศีรษะหลานสาวอย่างรักใคร่ สักครู่หนึ่งเด็กสาวกระเถิบเข้าไปใกล้พร้อมกับนอนหนุนตักคุณยาย ”ฟังนะ ยายจะเล่าอะไรให้หนูฟัง... เมื่อหลายศตวรรษก่อน ขณะที่โลกเรายังอ่อนวัยกว่านี้ รักแท้ปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่ง มนุษย์สามารถเป็นเจ้าของมันได้ด้วยการเรียกหา จึงมองไม่เห็นคุณค่าของรักแท้ เมื่อเป็นดังนี้พระผู้เป็นเจ้าจึงตัดสินใจที่จะเก็บรักแท้เอาไว้” คุณยายหันมาส่งยิ้มและลูบผมนุ่มๆของหลานสาวอย่างอ่อนโยน แล้วกล่าวต่อไปว่า... ”พระผู้เป็นเจ้าขอให้นางฟ้าสองตนช่วยเก็บรักษารักแท้ แรกทีเดียวนางฟ้าได้ฝังรักแท้ไว้ในดิน แต่มนุษย์ก็ขุดมันออกมาได้อย่างง่ายดาย ต่อมาพวกเธอจึงนำรักแท้ไปเก็บไว้บนภูเขาที่สูงที่สุด แต่ผู้คนก็พากันปีนป่ายไปจนถึงยอดเขานั้น... นางฟ้าจึงนำไปไว้ได้ท้องทะเลลึก แต่มนุษย์ก็ยังดำดิ่งสู่ก้นทะเลแล้วนำรักแท้กลับคืนมาอีกจนได้” ”คุณยายคะ... รักแท้ก็ยังหากันได้ง่ายๆอยู่ดีนี่คะ” หลานสาววิพากษ์ “...เพราะมนุษย์ก็จะขุด ปีน และว่ายน้ำ...” ”ในที่สุดนางฟ้าจึงตกลงใจที่จะเก็บรักแท้ไว้ในหัวใจมนุษย์... นับจากนั้นผู้คนต่างก็มีปัญหาในการติดตามหารักแท้... เพราะว่าพวกเขาจะพากันมองหามันในทุกหนทุกแห่ง ยกเว้นที่เดียว... ที่ซึ่งควรจะเก็บมันไว้ นั่นคือ ...ตรงหัวใจ”
คุณยายกล่าวในที่สุด
เพื่อน
เพื่อนที่ไม่มีวันทิ้งกัน
คำว่าเพื่อน
เพื่อนแท้
เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ
เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา
เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป
เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้
เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง
เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน
เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป
เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไป จนกว่าจะมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ ส่งผ่านให้ใครก็ได้ที่คุณห่วงใย หากคุณได้รับมันกลับมา นั่นหมายว่าคุณได้พบเพื่อนแท้แล้ว
ประเพณีอีสาน
ประเพณีอีสานบ้านเฮา
ประเพณีและความเชื่อของชาวอีสานนั้น นับว่ามีส่วนช่วยทำให้การดำรงชีวิตของสังคม มีความสงบร่มเย็น ความเชื่อในเรื่อง ภูตผี เทพาอารักษ์ ถูกกำหนดขึ้นด้วยจุดประสงค์แฝงเร้นให้เกิด การอนุรักษ์ทรัพยากรพื้นถิ่น สร้างแหล่งอาหาร พืชพันธุ์อันอุดมสมบูรณ์และช่วยรักษาป่าไม้ให้กับชุมชน หลายๆ ประเพณีจึงมีขึ้นเพื่อรวมใจของคนในชุมชน สร้างขวัญกำลังใจในการประกอบสัมมาอาชีพ ล้วนแล้วแต่เป็นภูมิปัญญาของท้องถิ่นอันทรงคุณค่า เมื่อท่านไปเยือนถิ่นอีสาน นอกจากจะได้ชื่นชมกับขนบธรรมเนียมประเพณี การแสดงออกทางด้านศิลปวัฒนธรรมแล้ว สิ่งหนึ่งที่ขาดมิได้เลยคือ อาหารการกิน ที่รสแซบถูกปาก
หวาน
ภาพวาดที่สวยน่ากิน
การ์ตูน
คู่รักแท้
รักแท้ไม่มีอุปสรรค์
นิยาม รักแท้
วัยและประสบการณ์ทำให้คนมีนิยามของ
"รักแท้"
แตกต่างกันไป บางคนก็ว่ารักแท้ไม่เคยอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ บางคนก็ว่ารักแท้คือรักที่กำลังรักอยู่ยามนี้ บางคนก็ว่ารักแท้หาเอาได้ตามเตียงทุกเตียง แต่มีนักจิตวิทยาได้ให้องค์ประกอบของรักแท้ สำหรับให้คนพิสูจน์ความรักหนนั้นของตนว่า มันเป็นรักแท้ขนานแท้รักแท้แบบปลอมปนหรือท้รักที่ปลอมสนิท
1. ต้องมีความรู้สึกได้สัมผัสกับความสุขร่วมกับคนๆ นั้น เมื่ออยู่ด้วยกันก็จะมีความสุขมาก ไม่เคยเบื่อที่มีเขาอยู่ใกล้ๆ และเมื่อยามที่เขาห่างไกลไม่ได้เห็นหน้า ก็จะรู้สึกเหงาๆ และคิดถึง ไม่ใช่พอเขาหันหลังให้ ยังเห็นชายเสื้อแว้บๆ ก็แทบจะตีปีกโลดเต้นดีใจ
2. ต้องให้ความเคารพนับถือคนๆ นั้น ถ้าจะรักใครสักคน แล้วตั้งหน้าดูถูกไม่เคยให้ความเคารพใครอื่นจะเคารพคนๆ นั้นของเรา และการที่ได้รักใคร่กับคนที่ใครๆเขาดูถูก มันจะเหลือความภูมิใจใน คนๆ นั้นสำหรับเราได้ยังไง
3. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นในชีวิต ก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยช่วยเหลือ ไม่ใช่ว่าเรากำลังจะตกตึกอยู่รอมร่อ ก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยฉุด
4. ต้องเชื่อมั่นว่าถ้ามีปัญหาใดๆเกิดขึ้น ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน สัมพันธภาพก็ยังคงดำเนินต่อไปเพราะคนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ถ้ารู้จักอภัยกันมันก็อยู่กันทน ไม่ใช่ผิดหนเดียวก็ถีบส่ง
5. ต้องเข้าถึงความต้องการ อารมณ์ และความรู้สึกของคนๆ นั้น อย่างถ้ารู้ว่าชอบจะอยู่คนเดียวตามลำพังบ้าง ก็ควรเปิดโอกาสได้อยู่กับตัวเองด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เปิดโอกาอย่างกระเง้ากระงอดื่
6. ต้องมีความรู้สึกต้องตาต้องใจในสรีระของคนๆ นั้น ไม่ว่าจะต้องเสน่ห์ในความเป็นหญิงกำยำ หรือในความล้านจนขึ้นเงาวับบนหัวเขา มันก็มีส่วนในความรักเหมือนกัน
7. ต้องรู้สึกว่าเราสามารถจะพูดคุยกับคนๆ นั้นได้ทุกเรื่องอย่างเปิดอก สามารถที่จะขุดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจขึ้นมาพูดได้ ไม่ใช่ต้องปิดบังความรู้สึกส่วนนั้นไว้ เพราะกลัวว่าถ้าพูดออกมาแล้ว เราจะอับอาย หรือไม่ก็กลัวว่าเขาได้ยินแล้วจะผงะหงายแล้วเดินหายไปจากชีวิต
8. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นของมีค่าในมือ ถ้าไม่มีเขาสักคนชีวิตของเราก็สูญของมีค่าไป
9. ต้องรู้สึกเต็มใจที่มีส่วนร่วมกับคนๆ นั้นในหลายๆ ด้าน เป็นต้นว่า ความคิด อารมณ์และเวลาแต่ไม่ใช่ร่วมกับเขาไปหมด จนเขาไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเอง
10. ต้องรู้สึกอยากมีส่วนร่วมอยากรับฟังทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี หรือเป็นสิ่งที่ทุกข์ ที่เรียกว่า ร่วมทุกข์ร่วมสุข เพราะคนที่ต้องการแต่จะร่วมสุข นั่นหมายถึงว่าคุณไม่ได้มีรักแท้กับคนๆ นั้น ถ้ามีครบทุกข้อดังที่กล่าวมา ให้ถือว่ากำลังมีรักแท้โดยสมบูรณ์ แต่ถ้าขาดไปสักข้อสองข้อ ก็ให้โมเมว่ายังเป็นรักแท้อยู่ แต่ถ้ามีเพียงหนึ่งหรือสองข้อในจำนวนทั้งหมดที่กล่าวมา ก็จงอย่าพยายามหลอกตัวเองว่ารักนี้เป็นรักแท้ เพราะไม่เช่นนั้นทั้งสิบคนที่คบอยู่จะเป็นรักแท้ไปหมด แล้วความรักของคุณขณะนี้ล่ะเป็นรักแท้แบบไหน....
ภาพวาด
นี้แหละความเศร้า
กลอนรักหวานๆ
เวลาเห็นเธอก็รู้สึกหวั่นไหว
เห็นใครๆเค้าก็แอบชอบ
อยากจะบอกว่าฉันชอบ
อยากตะโกนบอกฟ้าว่าใช่เลย
แม้นมิได้เธอมาเป็นคู่ใจ
ขอฝันใฝ่ให้เธอได้สุขศรี
จะขอเป็นเพื่อนคอยปลอบและหวังดี
ให้เธอนี่มีความสุขตลอดไป
เฝ้าคำนึงคิดถึงแต่น้องนาง
ให้อาไรโหยหาทุกเช้าเย็น
ปานชะนี้เธอจะคิดถึงฉันบ้างใหมเหนอ
เจ้ายาใจคือสุนักที่แสนดีของฉันเอย
เธอคือคนดีที่ได้รู้จักเป็นคนเดียวที่ฉันรัก
รักมากกว่าใครทั้งนั้น
ถึงเหตุผลข้อใหญ่ที่สำคัญ
เธอกับเขาเหมาะสมกันและคงรักมั่นตลอดไป
แต่ในเวลาที่เธอหลับฝัน
ขอให้มีฉันเป็นเสี้ยวหนึ่งนะจ๊ะคนดี
ความรักไม่มีจริง
ที่ผ่านมาก้อเหมือนรักแล้วทิ้งคว้าง
รักไม่มีจุดตรงกลาง
ไม่เคยมีที่ว่างสำหรับเรา
ไม่รัก ไม่รัก ไม่รัก
ไม่เคยได้รู้จัก รักเป็นแบบ
ไหนถ้าจะรักจะลาถามหาได้ที่ใคร
ซักคนมีไหมที่พอจะตอบได้ซักที
อยากจะรู้..บอกให้รู้..เถอะว่ารัก
อยากประจักษ์..อยากได้ยิน..เช่นที่หมาย
อยากจะรู้..ฉันอยากรู้..อยู่มิวาย
อยากจะได้..ยินว่ารัก..อีกสักที....
ภาพวาด
กลอน
วันนี้!ชั่งเงียบเหงา
ตรงนี้ที่เก่าเคยมีเธอเคียบข้าง
อบอุ่นในหัวใจไม่อ้างว้าง
มีกำลังใจเดินบนโลกกว้างอย่างมั่นใจ
แต่มาวันนี้เธอกล่าวคำร่ำลา
เธอพูดออกมาอย่างง่ายๆ
พูดมาว่าอยากขอร้างลาไป
และอยากให้ฉันพบคนใหม่ใครๆที่ดีๆ
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้
ทุ่มเทหมดใจไม่ยั้งหัวใจเลยสักที
ไม่คิดว่าจะมี "วันที่เสียน้ำตา"
กลอน
.....เป็นกวินทร์ รินฝัน สร้างสรรค์ชาติ ให้สะอาด ภาษาศิลป์ ถิ่นอักษร ทุกวรรคตอน กร่อนโลก สุขโศกจร ภาพสะท้อน ชีวิต มิตรของตน
.....เป็นกวินทร์ คือปราชญ์ เปี่ยมศาสตร์ศิลป์ รวมเกร็ดจินทน์ รินฝัน บันดาลผล ถ่ายทอดจิต อารมณ์สวย ด้วยแรงดล สร้างนิพนธ์ เสริมวรรณ ได้สัญจร
.....เห็นชีวิต เห็นโลก ด้วยโศกเศร้า ยามสุขเคล้า สังสรรค์ กันสลอน ต่างโดดเด่น เล่นโลด โรจน์อาภรณ์ อุทาหรณ์ สอนจิต มิตรแจ้งใจ
.....ถือกำเนิด เกิ...
พ่อหมี
ความฝันของพ่อหมี
"ความใฝ่ฝันของพ่อหมี"
ในป่าอันแสนจะเงียบสงบ ที่ซึ่งมีหมีตัวหนึ่งเป็นเพื่อนเกลอกับกระต่าย ทั้งคู่เดินมาเจอะกบสีทองตัวหนึ่งโดยบังเอิญที่ข้างบ่อนํ้า กบบอกว่าตั้งแต่อาศัยอยู่ที่บ่อนํ้านี้ไม่ค่อยได้เจอใครสักเท่าไหร่นักก็เลยอยากจะให้พรทั้งคู่ 6 ข้อ เท่ากับหมีและกระต่ายจะได้พรตัวละ 3 ข้อเท่าๆกัน เจ้าหมีหัวไวรีบชิงบอกก่อนเลยว่า มันอยากให้หมีตัวอื่นๆ ทั่วทั้งป่านี้เป็นหมีตัวเมียให้หมด กบสีทองบันดาลให้มันสมหวังทันที แต่เจ้ากระต่ายนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขอหมวกกันน็อค ฉับพลันก็มีหมวกกันน็อคปรากฏขึ้นตรงหน้า กระต่ายหยิบหมวกขึ้นสวมหัว หมีประหลาดใจกับคำขอของเพื่อนมาก แต่ก็ไม่สนใจยังคงขอพรของตนต่อไป คราวนี้มันขอให้หมีทุกตัวในป่าข้างๆ เป็นหมีตัวเมียด้วยเช่นกันกบสีทองเสกให้ทันใจ พรข้อต่อมาของกระต่ายเป็นมอเตอร์ไซค์ มันโผล่มาจอดลงตรงหน้า เจ้ากระต่ายปีนขึ้นขี่และสตาร์ทเครื่อง หมีแทบไม่เชื่อสายตาว่าเพื่อนจะขออะไรงี่เง่าอย่างนี้ มันส่ายหน้าก่อนจะขอพรข้อสุดท้าย "ข้าขอให้หมีตัวอื่นๆ ในโลกนี้เป็นตัวเมียเหมือนกัน" กบบันดาลเสร็จก็บอกว่าพรของเจ้าหมีหมดลงแล้ว ต่อไปก็เป็นพรข้อสุดท้ายของกระต่ายแล้วละ กระต่ายใช้ความคิดพลางเร่งเครื่องพลาง จึงค่อยร้องขอว่า "ข้าขอให้ไอ้หมีตัวนี้เป็นเกย์" แล้วมันจึงเร่งเครื่องจากไปไม่เหลียวหลัง
คนเดียวที่คิดถึง คือเธอคนที่ฉันรักมาเสมอ คือเธอ คนนี้โลกใบใหญ่ แต่ไม่เท่าใจที่มีหากขาดเธอคนดี สิ่งใดในโลกนี้ ไม่สำคัญฝนตก... ฤา น้ำตาฉันจะไหลท่วมโลกความเศร้าโศก สถิตใน หัวใจฉันที่สุดคือ ไม่มีเธอ เหลือแต่ความเงียบงันทุกสิ่งในวันนั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป...ฉันยังคง คิดถึงเธอและหลอกตัวเองเสมอ ว่าเธอไม่จากไปไหนแต่เมื่อลืมตา พบว่า ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปปวดปร่าที่ใจ ..ฉันคงไม่มีค่าอะไร บนโลกใบนี้
ผู้ชายที่ผู้หญิงชอบ
เป็นบ่าที่แข็งแกร่งให้พักพิงยามเศร้า
เป็นตักที่อ่อนนุ่มให้หนุนนอนในเวลาเหงา และสร้างฝันไปด้วยกัน
เป็นสุดที่รักที่แสนเอาใจในเวลาคิดถึง
เป็นช้างเท้าหน้าให้คอยเดินตามอย่างมั่นคง ไม่โลเล
แต่ไม่ว่าผู้ชายจะเป็นอย่างไร ก็ขอยืนยันว่า...ชาตินี้ก็ยังรักผู้ชายค่ะ
แล้วสาวๆคนอื่นละคะ ผู้ชายที่คุณชอบและชังเป็นแบบไหนส่วนคุณผู้ชาย โต้แย้งเพราะโดนพาดพิงอย่างไร เชิญแถลงสะดือมาค่ะ
รักหรอกจึงหยอกเล่น
ขอบคุณภาพการ์ตูนจาก
http://www.sirikhum.com/archive/2004_09_01_archive.html
"ความรักของฉัน" เกิดขึ้นจาก"เชื้อไฟ" และ "เชื้อเพลิง" ที่จุดตรงกัน
วิตามินบี
กลอนรัก เพราะๆ ที่แสนน่ารัก
ชอบร้อยยิ้มที่แสนน่ารัก
ชอบเสียงทักที่แสนสดใส
ชอบความอ่อนโยนที่อยู่ในหัวใจ
ชอบดวงตาที่แสนจริงใจของเธอ
……….
มันคงไม่มากมายนัก
สำหรับรักที่มอบให้
แต่โปรดอย่าถามว่ารักเธอมากเท่าใด
เพราะคงตอบไม่ได้เป็นถ้อยคำ
บางที การรักใครสักคน ก็ทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
บุญหลง
คุณบุญหลง&ดาว&โจ๊ก
คลังบทความของบล็อก
▼
2007
(6)
▼
ตุลาคม
(5)
นิลวรรณ กาเผือก
1. การปั้น (Casting) เป็นการสร้างรูปทรง 3 มิติ จาก...
นิทานเรื่อง : กระดาษน้อยคอยฝัน
**ส่งงานอาจารย์**
ภาพวาดจากมือ
►
กันยายน
(1)
เกี่ยวกับตัวข้าพเจ้า
นางสาวนิลวรรณ กาเผือก
ชีวิตคือการอดทน 146หมู่8 ต.กุดชมภู อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี 34110 ข้าพเจ้ามีพี่น้อง 2 คน ข้าพเจ้าเป็นคนที่ 1 ขระนี้กำลังศึกษาอยู่ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฎหมู่บ้านจอมบึง
ดูโปรไฟล์ทั้งหมดของฉัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น